Kowe Sapa?

Jenengku Pratiwi, 2 taun kepungkur aku dadi mahasiswa anyar ning salah sijine perguruan tinggi ning tengah kutha Ngayogyakarta. Amerga aku wong asli mediun, aku golek kos dikancani karo bapak lan ibukku. Suwene wes 2 jam anggonku munyer-munyer golek kos, aku ora kepenak karo bapak lan ibuku. Pungkasane, aku manut wae kos pilihane bapak lan ibuku kuwi. Panggonane pancen resik, ananging sing nduwe ora bisa ngemong bocah kose.

Setaun sakuwise kuwi, banjur aku njaluk pindah kos marang bapak ibukku. Nanging bapak ibuk ora bisa ngeterake terus aku akhire golek kos anyar karo kancaku sak kos-kosan mbiyen. Aku nemokakae kos-kosan apik, jembar, akeh fasilitase, nanging regane murah lan aku ngrasa hawane seje ning kos iki. Wah yo wes, mumpung iki ana kos sing mening, pikirku. Aku karo kancaku cah 5 sesuke mbalik menyang kos kuwi karo nggowo dhuwit panjer.

            Sesuke aku karo kanca2ku ngusungi barang-barang, resik-resik nganti kesel trus akhire aku keturon. Aku ngimpi genah baget impenku kuwi. Ning ngimpiki aku dolanan karo kucing ning sampinge telaga. Kucing kuwi mau nekani aku karo nggowo pita warna abang, aku sing ora ngerti apa-apa akhire kucing kuwi mau tak jak dolanan. Ujug-ujug aku ditekani wong wadon gedhe dhuwur, ayu resik, kulite putih, yeng ngiraku iki mesti udu wong Indonesia, meh kaya wong walanda. Wong kuwi mesem ning aku, njupuk kucing terus langsung ngalih. Aku mung iso plonga plongo wae. Nggumun mikir sopo wong wadon kuwi mau. Tekan tengah segara metu kaya kembang terate gedhe warnane ungu, apik banget, ora let suwe, kuncupe kembang terate kuwi mau mbukak lan ning tengahe ana wong wadon walanda karo nggendhong kucing sing tak elus-elus kuwi mau. Aku sansaya bingung, yen mau aku plonga-plongo, saiki aku dadi keweden. Ora weruh aku arep mlayu menyang ngendi. Ujug-ujug banyu segarane munggah kaya tsunami. Aku klelep, aku ora iso ambegan, lan sing luwih parah maneh yaiku aku ora iso renang. Aku glalepan, nanging irih-irih aku krungu suarane kancaku, Retno, aku mbengok-mbengok njaluk tulung.

            “Wi wi tangia, kowe ki nyangopo??” Retno nggugahi aku.

            Aku langsung tangi nyat. Kringetku teles kebes, ambegank ngos-ngosan awakku adem panas, jebul neh ku turu suwe, saiki wes magrib.

            Sesuke aku blanja wulanan. Tuku kabeh piranti-piranti sing tak butuhake kanggo sesasi. Lenga wangi sing tak tuku tak kek ne nduwur rak campur karo wedak. Wengine lenga wangi kuwi tak nggo sepisan. Pas aku isuk-isuk aku arep mangkat kuliah, aku arep nganggo lenga wangi, jebul kuwi wis ora ana isine. Aku nggumun setengah mati. Pikirku nek lenga wangini bocor mesti ana ambune, nanging iki ora ana. Yo wes ora apa-apa, iki tak maklumi.

            Sorene aku bali kuliah kewengen kebetheng udan ning kampus lan aku ora nggowo payung. Tekan kos aku tumuju ning njedhing, ganti klambi tur adus. Rumangsaku aku dijak ngomong Retno. Retno yo nyauri omonganku, sakwetara iku aku omong-omongan karo Retno. Nanging pas aku metu tak inguk jedhing ning andhingku kuwi mau kosong, ora ana wonge. Tak delok Retno yo malah turu ning kasure. Sakjoke kuwi aku malih dadi keweden. Tak pikir-pikir iki opo ana hubungane karo ngimpiku sing kae. Trus kenapa kok aku terus sing ditekani. Ana apa iki kowe sapa.

            Jam 1 bengi tak wani wanine aku metu kamar, aku mlaku ning teras ngarep jedhing. Sumilire angin nggawa ganda wangi ambune kembang sedap malam. Emboh aku ngimpi opo ora, sing jelas iki ora mokal. Aku ditekani maneh karo wong wadon sing ana ning ngimpiku kae. Dheweke ngomong nganggo Basa Walanda. Nanging sing tak gumuni aku ngerti artine sing intine, wonge ora ana pepinginan ngganggu uripku, nanging jarene sifat-sifatku persis karo adhine. Mung pengen kekancanan karo aku, ora nduweni niat jahat, lan ora arep ngganggu. Saya suwe wong wadon kuwi saya adoh adoh adoh trus ilang. Awakku anyep njejet, lemes.

            Tekan kadadean kuwi aku ngerti opo sebabe aku nganti diimpeni. Aku matur nuwun wes dikancani yen aku ana ning kos. Saiki wes ora ana sing tak wedeni sakliyani Gusti Alloh, Gusti Kang Maha Mirah.

Dening : Surya Ayu Septyanti

NIM. 10205244040